Ołtarz – nastawa proskomidijnika, XVII/XVIII w., drewno, snycerka, tech. pozłotnicze, tempera na desce, centralna ikona i rama przemalowane w 1927 r. przez Władysława Lisowskiego.

Opis zabytku:

Masywna nastawa ołtarzowa w formie aediculae. Cokół i przerwane belkowanie zwieńczenia kondygnacji z gierowaniem na osiach kolumn flankujących niszę obrazową, która prostokątna, zamknięta łukiem nadwieszonym, rozglifiona. Snycerka pełna i ażurowa o motywach manierystycznych, złocona i srebrzona. W niszy obrazowej, w snycerskiej, ażurowej bordiurze (wić roślina), prostokątna ikona Chrystusa w Ogrójcu (malowidło wtórne, z 1927 r., wykonane na starszym obrazie). W podniebiu arkady niszy obrazowej rzeźba Cherubina. W cokole prostopadłościenny kiwot. W zwieńczeniu krzyż.  Polichromia stolarki nastawy, wtórna, olejna, jasnozielona. Na cokole - predelli, pod warstwą olejnego przemalowania znajduje się prawdopodobnie inskrypcja fundacyjna.