Prestoł z cyborium i kiwotem, kon. XIX w. , snycerka, tech. pozłotnicze, olej, tempera.

Opis zabytku:

Główna mensa ołtarzowa - prestoł z cyborium. Wykonana z drewna, złożona z prostopadłościennej mensy, na której baldachim wsparty na czterech eklektycznych kolumnach, ustawionych na prostopadłościennych, profilowanych cokołach. Belkowanie jedynie ponad kapitelami kolumn. Wyżej profilowany gzyms, z ażurowym, snycerskim lambrekinem o neogotyckiej formie, u podstawy. Na gzymsie ażurowa snycerka w formie wici roślinnej. Sklepienie czteropołaciowe z załomami. W zwieńczeniu trójramienny krzyż, z ukośną, dolną poprzeczką. Detal snycerski eklektyczny i neogotycki. Snycerka oraz profile gzymsów złocone. Polichromia jasnozielona, zróżnicowana walorowo. Podniebie kopuły niebieskie ze złotymi gwiazdami.

Kiwot - darochronitelnica. Wykonany z drewna, polichromowany, złocony i srebrzony (duże partie złoceń i srebrzeń przemalowane olejno), w formie świątyni z pięcioma zwieńczeniami o kształcie wysokich, smukłych wieżyc (narożne z pinaklami). Skrzyniowy, prostopadłościenny, w charakterze neogotycki. Naroża kiwota rozczłonkowane ryzalitami, w których korynckie kolumny. Cokół oraz gzyms wieńczący wysokie, profilowane i gierowany w narożach, pod kolumny. W ściance frontowej drzwiczki prostokątne, zamknięte od góry łukiem nadwieszonym, w których odpowiadający formą obraz olejny na blasze - Chrystus błogosławiący Dary Ofiarne, w płytkim olistwowanym kowczegu. Na pozostałych ściankach, obrazy wykonane w tej samej technice, takich samych rozmiarów, analogicznie obramowane: Złożenie do Grobu, Zmartwychwstanie Pańskie, Niewiasty niosące wonności do Grobu. Powyżej belkowania dolnej kondygnacji, w płaszczyznach ścianek, pomiędzy wieżycami, równe im wysokością ażurowe kurtyny maswerkowe. Centralny szczyt z żebrami na krawędziach i pinaklem zwieńczonym krzyżem o jednej poziomej poprzeczce. W drzwiczkach współczesny zamek.