Na sklepieniu oraz wszystkich ścianach mnogość gmerków zawierających datację (pocz. XVI – poł. XVIII w.), będących w większości podpisami pielgrzymów, sporadycznie inwokacjami religijnymi i napisami zawierającymi treści epitafijne. Rzadko motywy symboliczne i ornamentalne. Napisy w językach: cerkiewnosłowiańskim / ukraińskim, łacińskim i polskim. Polichromia na ścianie wschodniej (ściana M), zachowana fragmentarycznie – iluzjonistyczny portal ujmujący przejście do prytworu (babińca).

Pierwotny tynk i pobiała odsłonięte po usunięciu sześciu warstw wtórnej pobiały. W międzywarstwiach wtórnych pobiał, lokalnie występowały ślady zapraw, odpowiadających trzem kolejnym poważniejszym remontom ścian przedsionka. Warstwa oryginalna składa się z dwóch tynków - narzutu wyrównującego kamienny mur i narzutu drugiego stanowiącego właściwe lico ściany oraz pobiały. Z powodu długotrwałego silnego zawilgocenia w dużej części uległa całkowitej degradacji, głównie na powierzchni ścianie zachodniej i przy ziemi. Rezultatem osiadania murów było powstanie dużego ubytku – szczeliny nad wejściem do prytworu, wzdłuż kluczowej partii sklepienia i pośrodku ściany zachodniej. O wczesnych i ciągłych objawach destrukcji tych miejsc świadczy występowanie tam wszystkich rodzajów napraw, jakie miały miejsce w przedsionku. Ostatnia naprawa tynku przedsionka połączona była z wypełnieniem szczelin w murze, przekraczających w niektórych miejscach szerokość 10 cm oraz przebudową nadproża w wejściu do prytworu.