Ikona, Trójca Święta, XIX/ XX w., 100 x 70 cm, olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, złocona (112x82 cm). Wizerunek Trójcy Świętej wg nowotestamentowej ikonografii: Pantokrator i Sabaoth - Pan Zastępów tronują na obłoku. Na kształt obłoku laserowane także tło. Na prawym ramieniu Chrystusa wysoki krzyż o jednej poprzeczce. Zbawiciel wznosi ku górze prawą rękę błogosławiąc i ukazując rany na dłoniach. Włosy opadające na ramiona, kasztanowe. Odziany jest w purpurowy, obszerny płaszcz, zarzucony na ramiona. Tors nagi, widoczne spod płaszcza stopy. Nimb żółty. Pan Zastępów - Bóg Ojciec, jako siwy starzec o długich włosach i długiej, lekko rozdwojonej brodzie, wspiera lewą dłoń na kuli świata i dzierży w niej berło. Pod prawą ręką otwarta księga, na której A i Ω (początek i koniec). Spięty pod szyją zielony płaszcz o szeroko rozchylonych połach, rozszyty złotym galonem, pod nim długa tunika w kolorze indygo. Nimb trójkątny na kołowym, żółty. W górnej strefie obrazu, na tle glorii świetlistej gołębica – symbol Ducha Świętego. W kolorycie obrazu dominują ugry, czerwień i zieleń. Realistyczne kształtowanie formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru lokalnego, z wyraźnym kontrastem pomiędzy partiami świateł i cieni. Swobodne upozowanie sylwetek. Widoczna biegłość w zakresie kształtowania detalu, oddania anatomii, naturalnego układu szat, budowania ogólnej kompozycji oraz iluzjonistycznej przestrzeni w tle.
Ikona, Trójca Święta, XIX/ XX w., 90 x 70 cm, olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, reliefowa, złocona (105 x 85.cm). Wizerunek Trójcy Świętej wg nowotestamentowej ikonografii: Pantokrator i Sabaoth - Pan Zastępów tronują na obłoku. Pod nim widoczny fragment błękitnego globu. Na kształt obłoku laserowane także tło. Na prawym ramieniu Chrystusa wysoki krzyż o jednej poprzeczce. Zbawiciel wznosi ku górze prawą rękę błogosławiąc. Włosy opadające na ramiona, kasztanowe. Odziany jest w purpurowy, obszerny płaszcz, zarzucony na ramiona. Tors nagi, widoczne spod płaszcza poranione stopy. Nimb żółty. Pan Zastępów - Bóg Ojciec, jako siwy starzec o długich włosach i długiej, lekko rozdwojonej brodzie, wspiera lewą dłoń na kuli świata i dzierży w niej berło. Pod prawą ręką otwarta księga, na której słowa Psalmu 110,1, zapisane w języku cerkiewnosłowianskim: "Mówi Bóg Panu mojemu: "Siądź po mojej prawicy, aż Twych wrogów położę jako podnóżek pod Twoje stopy". Spięty pod szyją zielony płaszcz o szeroko rozchylonych połach, oblamowany złotym galonem, pod nim długa tunika w kolorze indygo. Nimb trójkątny, żółty. W górnej strefie obrazu, na tle promienistej glorii gołębica – symbol Ducha Świętego. W kolorycie obrazu dominują ugry, czerwień i zieleń. Realistyczne kształtowanie formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru lokalnego, z wyraźnym kontrastem pomiędzy partiami świateł i cieni. Swobodne upozowanie sylwetek. Widoczna biegłość w zakresie kształtowania detalu, oddania anatomii, naturalnego układu szat, budowania ogólnej kompozycji oraz iluzjonistycznej przestrzeni w tle.
Ikona, Bogurodzica Apokaliptyczna, XIX/ XX w., 90 x 70 cm, olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, reliefowa, złocona (105 x 85 cm). Wizerunek Bogurodzicy Apokaliptycznej na tle promienistej mandorli symbolizującej słońce, stojącej na błękitnym globie, depcząc głowę węża, w którego paszczy jabłko. U jej stóp sierp księżyca. Odziana jest w czerwoną tunikę i niebieski płaszcz z ugrowym podszyciem, spięty pod szyją. Głowa odkryta, jasne włosy opadające w puklach na ramiona. Dłonie złożone. Wokół głowy wieniec z dwunastu czerwonych gwiazd. Ciemny obłok u podstawy kompozycji, wyżej błękit. W kolorycie obrazu dominują ugry, czerwień i błękit. Realistyczne kształtowanie formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru lokalnego, z wyraźnym kontrastem pomiędzy partiami świateł i cieni. Swobodne upozowanie postaci. Widoczna biegłość w zakresie kształtowania detalu, oddania anatomii, naturalnego układu szat, budowania ogólnej kompozycji oraz iluzjonistycznej przestrzeni w tle.
Ikona, Bogurodzica Apokaliptyczna, XIX/ XX w., 100 x 70 cm, olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, złocona (115 x 85 cm). Malowidło przedstawia Bogurodzicę z Dzieciątkiem - Hodigitrię, w pełnej postaci, frontalnie, stojącą na obłoku. Głowa Marii zwrócona w kierunku Jezusa, trzymanego na lewym ramieniu. Prawą ręką wskazuje na Syna. Bogurodzica w niebieskim maforionie i czerwonej sukni (żółte lamowanie szat laserowane na kształt galonu). Na czole i ramionach żółte rozety - gwiazdy. Tunika Chrystusa biała. Pas fioletowy. Na szyi złoty szeroki, złoty pektorał z niebieskim kamieniem. Płaszcz purpurowy ze złowym deseniem roślinnym. Dzieciątko unosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, lewa wsparta na dłoni Matki. Stopy bose. Na wysokości głowy Maryi para Cherubinów. Tło ikony zróżnicowane walorowo, niebiesko - żółte. Nimby lekko zaznaczone, jasnożółte. W kolorycie obrazu dominują ugry, czerwień i niebieski Realistyczne kształtowanie formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru lokalnego, z wyraźnym kontrastem pomiędzy partiami świateł i cieni. Swobodne upozowanie sylwetki. Widoczna biegłość w zakresie kształtowania detalu, oddania anatomii, naturalnego układu szat, budowania ogólnej kompozycji oraz iluzjonistycznej przestrzeni w tle.
Ikona, Św. Mikołaj Cudotwórca, XIX/ XX w., olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, złocona (115 x 85 cm). Malowidło przedstawia Świętego w pełnej postaci, frontalnie, odzianego w szaty biskupie - czerwony sakos ze złotym deseniem roślinnym, o zielonym podszyciu, białe - omoforion, epitrachil, narękawki i nabiedriennik ze złotymi krzyżami oraz błękitny stycharion. Lamowanie szat laserowane na kształt złotego galonu. Na głowie błękitna mitra ze złotym rozszyciem, ozdobiona ikonami, zwieńczona małym krzyżykiem. Na szyi złoty krzyż i panagia, zawieszone na łańcuchach. Prawa ręka uniesiona w geście błogosławieństwa. W lewej żezło trzymane przez welon . Tło pejzażowe, ze skalistym brzegiem w bliższym planie. Dalej wzburzone morze z tonącą łodzią (odniesienie do cudu o ocaleniu tonącego) i kościół na skale. Błękit nieba zróżnicowany walorowo. Nimb lekko zaznaczony, jasnożółty. W górnej partii obrazu, na obłokach, Chrystus i Bogurodzica, ukazani w pełnej postaci, w 3/4 profilu, ofiarowujący Świętemu Ewangelię i omoforion. W kolorycie obrazu dominują ugry, umbra, czerwień i błękit. Realistyczne kształtowanie formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru lokalnego, z wyraźnym kontrastem pomiędzy partiami świateł i cieni. Swobodne upozowanie sylwetki. Widoczna biegłość w zakresie kształtowania detalu, oddania anatomii, naturalnego układu szat, budowania ogólnej kompozycji oraz iluzjonistycznej przestrzeni w tle.
Ikona, Św. Paraskewa Tyrnowska, 1 poł. XX w., olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, złocona (166 x 73 cm). Wizerunek Św. Prepodobnej Paraskewy Tyrnowskiej, na złotym tle w pełnej postaci, w 3/4 profilu, w stroju mniszki (czarnym, analab lamowany na biało z wyszytymi symbolami Golgoty). Nimb zaznaczony cienką białą kreską. W lewej ręce krzyż i palma. Prawa dłoń na piersi. W górnej partii obrazu inskrypcja określająca postać: Прєп. Мати Параскєва (Prepodobna Matka Paraskewa). Próba realistycznego kształtowania formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru.
Ikona, Archanioł Gabriel, 1 poł. XX w., olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, złocona (166 x 73 cm). Wizerunek Archanioła Gabriela, na złotym tle w pełnej postaci, frontalnie. Nimb zaznaczony cienką białą kreską. Odziany jest w długą książęcą szatę, podkreślającą dostojeństwo, niebieską z żółtymi aplikacjami. Włosy długie, jasne, opadające na ramiona. Skrzydła białe. W prawej ręce kula z monogramem "XC" (Chrystus), będąca oznaką władzy z namiestnictwa. W lewej dłoni biała lilia. W górnej partii obrazu inskrypcja określająca postać: Архангєль Гаврїиль (Archanioł Gabriel). Próba realistycznego kształtowania formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru.
Ikona, Archanioł Michał, 1 poł. XX w., olej na płótnie.
Opis zabytku:
Ikona olejna na płótnie, na cienkim gruncie, prostokątna. Rama drewniana profilowana, złocona (166 x 73 cm). Wizerunek Archanioła Gabriela, na złotym tle w pełnej postaci, frontalnie. Nimb zaznaczony cienką białą kreską. Odziany jest w długą książęcą szatę, podkreślającą dostojeństwo, czerwoną z żółtymi aplikacjami. Szeroki, żółty orarion udrapowany krzyżowo na piersiach. Włosy długie, jasne, opadające na ramiona. Skrzydła białe. W lewej ręce kula z monogramem "XC" (Chrystus), będąca oznaką władzy z namiestnictwa. W lewej dłoni rabdos. W górnej partii obrazu inskrypcja określająca postać: Архангєль Михаиль (Archanioł Michał). Próba realistycznego kształtowania formy malarskiej, za pomocą miękkich laserunków i walorowego różnicowania koloru.