Oryginalna warstwa tynków z malowidłami wydobyta spod wielokrotnych, wtórnych pobiał. Poddana konserwacji zachowawczej i estetycznej (częściowe scalenie kolorystyczne). Wielowątkowa figuralno – ornamentalna polichromia pokrywała pierwotnie wszystkie powierzchnie ścian, sklepienia oraz podłucze arkady w prześwicie pomiędzy sanktuarium a nawą. Układ przedstawień pasowy.

Poważne uszkodzenia i ubytki oryginalnych tynków sięgały  40 %, warstwy malarskiej około 60 %. Szczątkowo zachowane pole inskrypcji fundacyjnej.